Ruim drie jaar moesten we er op wachten , voor het weer kon,de pelgrimstocht, maar in het weekend van 8 en 9 oktober was het zover.Met een groep van 9 personen vertrokken we op een vroege zaterdagochtend , richting Schoten, België. Via een prachtige en zonnige wandeltocht van ongeveer 18 km , waarbij we door bossen en langs landerijen wandelden, kwamen we `s middags aan bij het klooster priorij de Schotenhof.
8 zusters Benedictinessen , allen op hoge leeftijd,wonen hier met elkaar .We werden vriendelijk ontvangen met koffie en thee en hadden daarna de gelegenheid om onze kamers te betrekken. De kamers waren schoon en eenvoudig. Een bed, een schrijftafel en een stoel.Douche en toilet bevonden zich op de gang. In dit pelgrimsweekend is het de bedoeling dat we het dagritme van de zusters volgen. Om 17 uur was er een vesper in de kapel. Daarna kregen we een rondleiding en uitleg over de byzantijnse kapel , die bij het klooster hoort. Prachtige iconen zijn daar bijeen, en één van de zusters gaf ons uitleg over deze iconen.
Inmiddels was de avond aangebroken en kregen wij een voedzame broodmaaltijd. Om de zuster wat te ontlasten werd ons verzocht zelf de afwas te doen.
Die hadden wij zo gedaan, en daarna konden wij vragen stellen aan zr. Clara. Het is altijd boeiend om de verhalen van het leven in het klooster te horen.
Om 19.20uur was het tijd voor de dagsluiting in de kapel. Daarna hebben we nog gezellig samen gezeten en onze ervaringen gedeeld.Na een dag vol indrukken lag niemand van ons laat op bed.
Temeer daar de volgende dag om 7.10 de dag begon met een morgendienst, waar wij ook weer als groep bij aanwezig waren.Hier aansluitend was het ontbijt en natuurlijk de afwas. Tot 10 uur hadden we tijd voor ons zelf,sommigen wandelden een rondje door de tuin, een ander pakte een boek uit de gastenbibliotheek.
Om 10 uur begon de zondagse dienst. Deze werd geleid door een priester en ook enkele andere bezoekers waren aanwezig. Daarna tijd voor koffie en vertelde ons een zuster over het tot stand komen van de iconen.Het is bijzonder om te horen hoeveel tijd en geduld er in het maken hiervan gaat zitten.
In het klooster hebben meerdere creatieve en talentvolle zusters gewoond. Dat was duidelijk te zien tijdens een rondleiding die we kregen, langs alle prachtige kunststukken die het klooster rijk is. Wandkleden, keramiek,beeldhouwwerk, houtsnijwerk, iconen.Mooie verhalen zaten hierachter.Om 12 uur was het tijd voor de middagdienst.Voor ons al weer de laatste dienst van dit weekend. Vervolgens kregen we nog een warme maaltijd.
Daarna was het opruimen, de rugzak pakken en vertrekken. Er volgde weer een heerlijke wandeling door de natuur. Net zoals op de dag ervoor, kregen we gelegenheid om in gedachten stil te staan bij een afbeelding van een icoon, en daar, na een stiltemoment met elkaar over van gedachten te wisselen. Na ongeveer 13 km wandelen kwamen we op de plek waar onze auto`s stonden. Na een rit van vijf kwartier waren we aan het begin van de avond weer terug in Dirksland.Hiermee kwam aan einde aan een bijzonder en mooi weekend, waarbij het kloosterleven,de iconen, de natuur, de stiltes, de gebeden, en het gezellige samenzijn nog lang in mijn geheugen zullen blijven.
